ترکیه پروژه حمله به ایران را کلید زد؟
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۰۴۶۱۴
پروژههای آبی ترکیه با عناوین «داپ» و «گاپ» که با سدسازی روی حوزههای دجله و فرات و ارس احداث شده یا در حال ساخت هستند، نوعی تروریسم آبی و شبیه حمله عثمانی علیه ایران است.
به گزارش خراسان، همین زمینه حالا یک مطالعه جدید، نشان میدهد که این کشور قصد دارد تا با تکمیل پروژه داپ، ۸۳ درصد پتانسیل رودخانه ارس را مهار کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ترکیه که اقدامات آبی اش، بارها مورد انتقاد برخی کشورهای همسایه از جمله ایران قرار گرفته در سالهای گذشته، پروژه گاپ را اجرا کرد. گاپ، طرحی عمرانی است که بر پایه آن دولت ترکیه در نظر دارد مجموعهای از سد و نیروگاه برقابی را بر بخش بالایی رودخانههای دجله و فرات که از کوههای آناتولی مرکزی سرچشمه میگیرند و از جنوب شرقی آن کشور به سوی سوریه و عراق روان میشوند، بسازد. در این طرح، ۱۴ سد روی فرات، ۸ سد بر دجله و سرجمع ۱۹ نیروگاه برقابی در حال احداث است. با این پروژهها فقط در بخش دجله، از ورود ۵۶ درصد منابع آب دجله به خاک عراق جلوگیری میکند و تبعات زیستمحیطی و تنشآفرینی میان کشورهای ترکیه، عراق و ایران ایجاد خواهد کرد. این کشور همچنین در پروژه «داپ» احداث چند سد را نیز روی رودخانه ارس در شمال غرب ایران تدارک دیده و کلید زده است. ترکیه تا قبل از سال ۲۰۰۰ میلادی، تنها چهار سد با مجموع ظرفیت ۶۲۱ میلیون مترمکعب در حوضه رودخانه ارس به بهرهبرداری رسانده بود، اما طی دو دهه بعد، یعنی تا سال ۲۰۲۰ با ساخت پنج سد دیگر با مجموع ظرفیت ۸۴۶ میلیون مترمکعب، قادر به مهار یک میلیارد و ۴۶۸ میلیون مترمکعب از آب رودخانه ارس شده است. مقامات ترکیه به همین میزان بسنده نکرده و از سال ۲۰۱۴ احداث هفت سد دیگر در حوضه ارس را هم آغاز کردهاند. این سدها در مجموع، ظرفیتی معادل یک میلیارد و ۸۷۴ میلیون مترمکعب دارند. علاوهبر این هفت سد، برنامهریزی برای هفت سد دیگر نیز در دستور کار مقامات ترکیه قرار گرفته که برابر اطلاعات منتشرشده، مجموع ظرفیت آنها ۴۰۱ میلیون مترمکعب است.
دست اندازی ۸۳ درصدی در ارسنتیجه پروژههای آبی روی ارس، به این معناست که پس از ساخت تمامی سدهای برنامهریزیشده و در دست احداث، ترکیه قادر خواهد بود ۳ میلیارد و ۷۴۳ میلیون مترمکعب آب را در این حوضه آبریز فرامرزی مهار کند. این درحالی است که برابر اطلاعات DSI، میانگین پتانسیل حوضه رودخانه ارس در کشور ترکیه برابر با ۴ میلیارد و ۴۷۳ میلیون مترمکعب است. پژوهش دکتر میان آبادی و همکارانش از این حجم آب دزدی، نتیجه میگیرد که «ترکیه برنامهریزی کرده که بیش از ۸۳ درصد پتانسیل حوضه آبریز ارس را در خاک خود کنترل و مهار کند؛ موضوعی که تاثیری عمیق بر پاییندست رودخانه خواهد گذاشت.»
سیاست آبی به سبک ترکیهترکیه در مسیر توجیه این اقدامات آبی- تهاجمی خود، یک مسیر هوشمندانه رسانهای را در داخل و در عرصه بین الملل در قالب دو «ادعا» دنبال کرده و میکند: ۱-ترکیه دارای مشکلات، کمبودها و تنش آب است. ۲- اقدامات و سازههای آبی ترکیه تهدیدی برای کشورهای پایین دست نیست. ترکیه در غیبت دیپلماسی لازم و موثر کشورهای همسایه خود، برای تبیین این دو ادعا و ایجاد بازی رسانهای ائتلافات آبی متشکل از مقامات دولتی، متخصصان آب و رسانهها ایجاد کرده است تا در سطح بینالملل روایتهای مشابهی از بازیگران ائتلاف بیان شود تا برای همگان یقین شود که آب ابزار دستیابی به اهداف سیاسی ترکیه نیست و شواهد نشان میدهد که این کشور با استفاده از ابزارهای نوین دیپلماسی، در این مورد تا حد زیادی موفق بوده است.
تاثیر این دست اندازی آبی بر ایرانپژوهشگران هشدار میدهند که اقدامات ترکیه در حوضه آبریز فرامرزی ارس بر کمیت و کیفیت آب این رودخانه تاثیر سوء دارد. آنها میگویند تغییر کمیت و کیفیت جریان ورودی از رودخانه ارس به ایران میتواند «منطقه آزاد تجاری ماکو» و «منطقه آزاد ارس» را که نقش مهمی در اقتصاد کشور دارند، متضرر کند. همچنین «دشت مغان» که درصد قابل توجهی از امنیت غذایی ایران را تامین میکند، تحت تاثیر قرار میگیرد. چه زمانی گریبان ایران را میگیرد ما برای یافتن این پرسش که تبعات منفی آب قاپی ترکیه از ارس چه زمانی گریبان ایران را میگیرد، با دکتر حجت میان آبادی پژوهشگر دیپلماسی آب گفتگو کردیم.
میان آبادی گفت: برای یافتن این پاسخ، طبیعتا نیازمند مطالعه و بررسی هستیم در همین زمینه ما پژوهشی را از دو سال قبل آغاز کردیم که امیدوارم در ۳ ماه آینده به پایان برسد. ما در این پژوهش درصدد پاسخ به همین دغدغهها با اعداد و ارقام دقیق هستیم. در عین حال وزارت نیرو درباره ارس باید پاسخگو باشد که اقدامات و سیاستش در مواجهه با این مسئله چیست.
ترکیه در زمینههای آبی تمایلی به همکاری با ایران نداردبررسی موضوع از منظر حقوق بین الملل نیز دارای اهمیت است که در این بخش، ما با دکتر احمد کاظمی، استاد دانشگاه و کارشناس حوزه حقوق بین الملل همکلام شدیم.
دکتر کاظمی گفت: تفاوت پروژه سدسازیهای ترکیه روی رودخانه ارس که با عنوان «داپ» شناخته میشود، با سایر پروژهها همچون «گاپ» این است که ترکیه داپ را به صورت محرمانه و بدون انتشار اطلاعات انجام میدهد. دلیل این امر هم این است که آنکارا به خوبی میداند که رودخانه ارس، بستری مشترک و بین المللی است و هرگونه بهره برداری آنها به عنوان کشور بالادست رودخانه باید بر اساس قوانین لازم الاجرای حقوق بین الملل باشد.
کاظمی ادامه داد: ارس رودخانهای است که علاوه بر ترکیه، ایران، آذربایجان، ارمنستان و نخجوان از آن منتفع میشوند، اما سیاستهای آبی ترکیه در سالهای گذشته عمدتا بر نقض قواعد بین الملل پایه گذاری شده است. این در حالی است که قوانین بین الملل تاکید دارد که کشورهای بالادست در استفاده از منابع آبی مشترک باید ۳ اصل؛ استفاده معقول و منصفانه از منابع، استفاده غیرزیانبار از منابع و اصل اطلاع رسانی و همکاریهای بین المللی را مورد توجه قرار دهند. اما به نظر میرسد، ترکیه با ساخت سدهایی با ظرفیت بیشتر از منابع رودخانه ارس همچون کارکورت به نوعی در حال نقض قواعد حقوق بین الملل است. این مسئله از منظر حقوق بشر زیست محیطی و هم از سایر موضوعات حقوق بین الملل قابل ارزیابی است.
این کارشناس حوزه حقوق بین الملل ادامه داد: متاسفانه سیاست ترکیه در گفتگوهای آبی درباره اقدامات آبی اش، از بین بردن وقت و خرید زمان بوده است. در واقع این کشور تمایلی به همکاری با ایران در این زمینه نشان نمیدهد و طبیعتا این سیاست، برخلاف حسن همجواری تلقی میشود، چراکه مسائل آبی با مسائل صلح همگرایی دارد و دارای ارتباط است.
از دکتر کاظمی درباره واکنش سایر کشورهای همجوار ارس به این اقدامات ترکیه پرسیدیم که پاسخ داد: کشور آذربایجان به دلیل قرابتهای قومیتی با ترکیه نسبت به این موضوع واکنش خاصی ندارد. ارمنستان نیز به دلیل درگیریهایی که در مناقشات قره باغ دارد و از سویی همچون ما بحران کم آبی ندارد، چندان به این مسئله ورود نمیکند. در عین حال، انتظار این است که این چالش در قالب یک مجمع منطقهای مورد رسیدگی قرار گیرد تا روند احقاق حق صورت گیرد. راهکار شکایت در مجامع بین المللی راهکار این کارشناس حقوق بین الملل این است که «ایران باید این موضوع را در قالب شکایت در مجامع بین المللی و همچنین در قالب مسائل حقوق بشر زیست محیطی در شورای حقوق بشر سازمان ملل مطرح و از ابزارهای دوجانبه و منطقهای برای مجبور ساختن ترکیه به همکاری در زمینه ارس اقدام کند.»
اکنون حال دیپلماسی آبی چگونه است؟از کاظمی درباره روند کنونی دیپلماسی آبی ایران میپرسم که پاسخ داد: دیپلماسی آبی با روی کارآمدن دولت سیزدهم تشدید شده و نمونه آن هم برگزاری نشست آبی ایران و ترکیه است. با وجود این که ترکیه در سالهای قبل تلاش میکرد از حضور در این نشستها خودداری کند. ولی طبیعتا این امر نیازمند اقدامات ترکیبی است یعنی ایران به موازات برگزاری نشست ها، راهکارهای حقوقی و سیاسی را هم باید در دستور کار خود قرار دهد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: ترکیه ایران پروژه گاپ قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل میلیون مترمکعب مجموع ظرفیت حقوق بین الملل رودخانه ارس دیپلماسی آب میان آبادی بین المللی پروژه ها سد دیگر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۰۴۶۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
◄ اولین قطار ترانزیت افغانستان به ترکیه در دام سوء مدیریت/ تکرار تجربه تلخ راه آهن شلمچه بصره
تین نیوز
با وجود گذشت چند روز از ورود اولین قطار ترانزیتی افغانستان ترکیه به مرز ریلی کشور، همچنان این قطار متوقف است.
به گزارش تین نیوز، بررسی وضعیت اولین قطار ترانزیت افغانستان به ترکیه با مستندات تصویری نشان می دهد 10 واگن در ایستگاه شمتیغ ایران و 15 واگن در ایستگاه روزنک (در عمق 60 کیلومتری خاک افغانستان) متوقف هستند.
دلیل توقف این واگن ها، دستور توقف راه آهن به لوکوموتیو کنسرسیوم توسعه ریلی از مورخ 1403/02/01 تا کنون است.
در پی دستور توقف راه آهن به لوکوموتیو، کنسرسیوم توسعه ریلی که وظیفه بهره برداری، تامین و انتقال مصالح و ادوات ریلی و حمل و نقل واگن های تجاری را در افغانستان برعهده داشته، عملیات رفع نواقص قطعه سوم و احداث قطعه چهارم خط آهن برون مرزی خواف هرات نیز متوقف گردیده است.
این سوء مدیریت مسبوق به سابقه بوده و در سال های گذشته نیز با حذف بخش خصوصی، موجب عدم بهره برداری از خط آهن شلمچه بصره و از بین رفتن فرصت نقش آفرینی کشور در ترانزیت ریلی منطقه شد.
مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره خبر توقف قطار عبوری افغانستان ترکیه که از خاک ایران قرار است عبور کند، گفت: اظهار نظر راه آهن جمهوری اسلامی ایران ناشی از بی اطلاعی بود در صورتی که اطلاع رسانی ها از ۹ فروردین انجام شده بود.
قابل ذکر است، به گزارش خبرگزاری دانشجو، مصطفی رضایی مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره خبر ورود اولین قطار ترانزیتی افغانستان ترکیه به ایران و تکذیبیه راه آهن جمهوری اسلامی ایران گفت: در مورد اولین قطار ترانزیتی که از مبدا افغانستان به مقصد ترکیه وارد مرزهای شرقی کشور شد، از تصاویر روز ورود قطار مشخص است و در مرز های شرقی کشور نشان می دهد که قطار چه موقعیتی دارد، وارد شده و در ایستگاه مرزی ایران متوقف شده است.
وی افزود: چیزی که مشخص است آنست که این قطار اول اردیبهشت ماه سال جاری از مرز شمتیق وارد کشور شد و در ایستگاه شمتیق متوقف شد و هنوز هم بعد از چند روز در این ایستگاه قرار دارد. اما این که چرا راه آهن کشور این خبر را تکذیب کرد، ما هم متعجب شدیم و این تکذیب یک دلیل بیشتر نمی تواند داشته باشد، آن هم عدم اطلاع مدیرانی بوده که اظهار نظر کردند و بدون بررسی و بدون اطلاع مطلبی را در این مورد بیان داشتند.
وی ادامه داد: این اظهار نظر تبعات منفی برای کشور دارد و آنچه که باعث شد رسانه های معاند هم بهره برداری خودشان را داشته باشند که قطعا تعاملات و ارتباطات حسنه بین دو کشور را هدف قرار داده اند.
رضایی گفت: مقداری قضیه عجیب شد، از آنجایی که در راه آهن افغانستان خروج این قطار با بدرقه و مراسم با شکوهی انجام شد و همه دیدند که قطار از مرز افغانستان خارج شده و وارد ایران شده است. از طرف دیگر وقتی که راه آهن تکذیب کرد، نگرانی ها در راه آهن افغانستان و تجار افغانستانی شکل گرفت که این قطار پرواز که نکرده و از مسیر دیگری هم که راه ندارد و این باعث شد که یک برداشت های منفی و حتی تمسخر آمیزی هم نسبت به این موضوع شکل بگیرد که قطار وارد ایران شده و غیب شد.
مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره دلیل این موضع گیری ضد و نقیض راه آهن کشور اظهار کرد: رسانه ها خبر زدند که قطار وارد شد و متوقف شد و بعد راه آهن ورود قطار را تکذیب کرد، و اتفاقات بعدی آن انجام شد. در یک جمله می توان گفت این اظهار نظر هم ناشی از عدم اطلاع بود، کنسرسیوم توسعه ریلی با هماهنگی وزارت راه و نمایندگی رئیس جمهور در امور افغانستان کار خودش را با سرمایه گذاری بزرگترین شرکت های ریلی کشور در افغانستان آغاز کرد، دو مسئولیت دارد.
وی افزود: در یک سال گذشته اصل مسئولیت کنسرسیوم در افغانستان رفع نواقص و توسعه خطوط ریلی و ایستگاه های راه آهن در افغانستان بود که از سال ۱۴۰۱ آغاز شد و ایستگاه های متروکه با اقدام مشترک کنسرسیوم و راه آهن افغانستان بازسازی شد و تجهیز و پرسنل در آنجا مستقر شد و این توسعه خطوط ریلی در دستور کار قرارگرفت و قطار های متعددی هم بابت تکمیل این خط ریلی به افغانستان انتقال دادیم.
وی ادامه داد:، اما مسئولیت دومی که از جانب وزارت راه و دستور مستقیم وزارت راه و شهرسازی بر عهده این کنسرسیوم است و شرکت های تابع اون کذاشته شد، این بود که بهره برداری و توسعه خطوط ریلی افغانستان را برای انتقال بار های تجاری به ایران به صورت ترانزیت، چه واردات و چه صادرات انجام دهد.
مصطفی رضایی مطرح کرد: برای این منظور با حضور مسئولین عالی رتبه کشور در مورخ ۱۶ دی ماه ۱۴۰۲ قرارداد بسیار جامعی بین کنسرسیوم توسعه ریلی و مسئولین هیئت حاکمه افغانستان شکل گرفت با تایید رئیس اداره راه آهن افغانستان و رئیس هیئت وزرا افغانستان این قرارداد شکل گرفت و بهره برداری از خط ریلی که در افغانستان احداث شده بود به این کنسرسیوم واگذار شد.
وی اضافه کرد: ما هم بر اساس وظیفه ای که برای ما مشخص شده بود باید هط را برای انتقال اموال تجاری و وسیله های تجاری از مسیر خطوط ریلی ایران شروع به کار می کردیم.
وی تصریح کرد: یعنی هیچ کشوری معتل ما نمی ماند. ما زمانی که می گوییم کریدور ریلی در رقابت با یک تعداد کریدور دیگر است یعنی هر کشوری دوست دارد مسیر انتقال را از کشور خودش عبور دهد تا درآمد کسب کند و توسعه منطقه ای داشته باشد.
وی ادامه داد: این کنسرسیوم در رقابت با کریدور لاجوردی که از مسیر ترکمنستان دریای خزر را رد می کند و می رود به سمت آذربایجان و ترکیه و اروپا وارد این حوزه شد؛ و رقبای جدی بین المللی در این حوزه داشتیم و مواد معدنی افغانستان خیلی وقت ها از این مسیر به اروپا منتقل می شد.
مدیرعامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان درباره یکی دیگر از رقبا در کریدور تجاری ریلی برای تجارت گفت: همچنین در رقابت با کریدور ریلی و جاده ای که افغانستان با پاکستان دارد و متصل می شود به بنادر و افغانستان غز این طریق به آب های آزاد راه پیدا کرده است.
وی افزود: ما زمانی وارد این عرصه شدیم که این دو کریدور فعال بود و بعد از رفع نواقص اولویت داری که توسط کنسرسیوم صورت گرفت حالا نوبت این بود که بهره برداری از این خط آغاز شود که به دستور مسئولین بالادستی وزارت راه و کشور، این اولین قطار تجاری و ترانزیت از افغانستان به سمت ترکیه می خواست برود و وارد کشور شد.
وی ادامه داد: علت این اظهار نظر ضد و نقیض در مجموعه راه آهن عدم اطلاع از این مسئولیت کنسرسیوم بود و انتظار داشتن که کنسرسیوم فقط مصالح خط و ادوات ریلی حمل کند.
رضایی مطرح کرد: ببینید زمانی که می گوییم کریدور و هزاران میلیارد تومان جمهوری اسلامی ایران در افغانستان هزینه کرده تا این کریدور به بهره برداری برسد، اینکه راه آهن این خط را منوط به حمل مصالح کند، خب این خارج از منافع ملی است و هیچ عقل سلیمی چنین برداشتی از این خط ریلی نخواهد داشت و این می شود یک مسیر محلی که فقط جابجایی مصالح خواهد داشت.
وی اضافه کرد: البته به دلیل محدودیت های راه آهن در نیرو و خدمات اگر این بهره برداری تجاری در ماه های آینده اتفاق می افتاد شاید بهتر بود. اما منافع جمهوری اسلامی به ما این اجازه را نمی داد و ما متعهد بودیم که زودتر وارد این بهره برداری تجاری شویم.
وی درباره نامه نگاری های رسمی در این خصوص گفت: ۲۲ روز قبل در تاریخ ۹ فروردین نامه نگاری خطاب به راه آهن و سایر دستگاه ها انجام شد که این عملیات با هماهنگی معاونین وزارت راه و شهرسازی و نماینده رئیس جمهور انجام شده بود.
وی افزود: حتی هماهنگی ها با مرزبانی و نیروی انتظامی هم انجام شد و استانداری خراسان رضوی نامه ای را خطاب به همه ارسال کرده بود که زین پس علاوه بر جابجایی ادوات ریلی از این خط، بار تجاری هم به مقصد ترکیه از طریق سیستم ریلی جابجا می شود.
وی ادامه داد: این اطلاع رسانی در تاریخ ۲۰ فروردین انجام شد و وزارت کشور نیز اجازه ورود را در این خصوص داده است.
رضایی مطرح کرد: قطار وارد مرز شمتیق شد و هماهنگی گمرکی آن انجام شد و هم گمرک و هم مرزبانی در این خصوص هماهنگ بودند. قطار در انتظار تشریفات ریلی بود و دو دستگاه دیگر هم پس از این قرار بود که به سمت ایران بیایند، اما با دستور توقفی که راه آهن داد، پروژه رفع نواقص نیز متوقف شد، زیرا واگن های ادوات در ایستگاه های شاهرود و خواف که منتظر لوکوموتیو بودن هم به مشکل خوردند.
وی در پایان گفت: از طرفی این یک عملیات استراتژیک برای جمهوری اسلامی ایران بود تا از سرعت ۳۰ و ۴۰ به سرعت ۱۴۰ کیلومتر برسد.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید